Drętwienie palców, osłabienie chwytu, ból w nadgarstku – to objawy, które z pozoru wydają się niegroźne, lecz z czasem mogą prowadzić do poważnej dysfunkcji ręki. Zespół cieśni nadgarstka to jedno z najczęstszych schorzeń układu nerwowego kończyny górnej, które coraz częściej dotyka zarówno pracowników biurowych, jak i osoby aktywne fizycznie. W tym artykule przyjrzymy się, czym dokładnie jest ta dolegliwość, jakie są jej przyczyny i objawy oraz jak skutecznie sobie z nią radzić – od metod zachowawczych, przez terapię światłem, aż po nowoczesne podejścia rehabilitacyjne i profilaktyczne.
Zespół cieśni nadgarstka (ang. carpal tunnel syndrome) to zespół objawów spowodowany uciskiem na nerw pośrodkowy, przebiegający przez kanał nadgarstka - ten, ograniczony przez więzadło poprzeczne oraz kości nadgarstka, zawiera wspomniany nerw i ścięgna zginaczy palców. Kiedy dochodzi do zwiększenia ciśnienia w tej przestrzeni – np. w wyniku obrzęku lub pogrubienia ścięgien – następuje ucisk na nerw pośrodkowy, co prowadzi do bólu i zaburzeń czucia w ręce. Cieśń kanału często występuje u osób wykonujących powtarzalne ruchy dłonią, szczególnie podczas pracy przy komputerze.
Do charakterystycznych objawów należą mrowienie i drętwienie palców, które często występują w nocy. Z czasem pacjenci zaczynają odczuwać ból i osłabienie dłoni. Typowo drętwieją kciuk, palec wskazujący i środkowy – palce unerwione przez nerw pośrodkowy.
W zaawansowanym stadium może dojść do zaniku mięśni kłębu kciuka oraz trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów dłonią. Objawy zespołu cieśni nadgarstka nasilają się podczas czynności takich jak pisanie, trzymanie telefonu czy prowadzenie pojazdu.
Zespół cieśni nadgarstka występuje najczęściej u osób pracujących z myszką i klawiaturą, ponieważ powtarzalne ruchy palców i dłoni mogą powodować mikrourazy w obrębie kanału nadgarstka. Do innych częstych przyczyn należą choroby takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca oraz niedoczynność tarczycy, które sprzyjają stanom zapalnym i zwiększają obrzęk tkanek. Urazy mechaniczne, np. złamanie nadgarstka, mogą prowadzić do wtórnego zwężenia przestrzeni w kanale i ucisku na nerw pośrodkowy. U kobiet w okresie ciąży często dochodzi do zatrzymywania płynów w organizmie, co zwiększa ciśnienie i obrzęk. Zespół cieśni nadgarstka może pojawić się również u osób uprawiających sporty wymagające dużej aktywności dłoni lub wykonujących powtarzalne ruchy ręką. W przeglądzie zakresowym z 2024 r. opisano złożone interakcje czynników zawodowych, anatomicznych i zapalnych jako główne przyczyny rozwoju zespołu cieśni nadgarstka (PubMed).
Diagnostyka zespołu cieśni nadgarstka opiera się na wywiadzie i badaniu fizykalnym. Podstawowa diagnoza obejmuje test Durkana, polegający na ucisku kanału nadgarstka przez około 30 sekund – jeśli w tym czasie pojawi się ból, mrowienie lub drętwienie, wynik uznaje się za dodatni. Alternatywną metodą jest test Phalena, polegający na zgięciu nadgarstków i złączeniu dłoni grzbietami do siebie – tak jakby składało się je w odwróconą „modlitwę” – i utrzymywaniu tej pozycji przez około minutę. Pojawienie się drętwienia lub mrowienia w palcach świadczy o podrażnieniu nerwu pośrodkowego i może wskazywać na zespół cieśni nadgarstka.
W dalszej diagnostyce wykorzystuje się elektromiografię (EMG), służącą do oceny przewodnictwa nerwowego. Coraz większą rolę odgrywa także ultrasonografia (NMUS), pozwalająca zobrazować obrzęk i ucisk w kanale nadgarstka. Badania pokazują, że jej czułość diagnostyczna jest porównywalna z EMG i wynosi ok. 88% (PubMed).
Leczenie zachowawcze zespołu cieśni nadgarstka rozpoczyna się od unieruchomienia – zazwyczaj przy użyciu szyny nocnej, która stabilizuje nadgarstek w pozycji neutralnej i zmniejsza ucisk w kanale. Kolejną metodą leczenia jest fizjoterapia, oparta na ćwiczeniach ślizgowych i rozciągających, ukierunkowanych na nerw pośrodkowy oraz ścięgna zginaczy. Regularne wykonywanie tych ćwiczeń poprawia mobilność tkanek i usprawnia mikrokrążenie w obrębie nadgarstka. W przypadkach o umiarkowanym nasileniu leczenie zachowawcze może przynieść długotrwałą poprawę bez konieczności interwencji chirurgicznej.
Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a objawy utrzymują się lub nasilają, konieczne może być leczenie operacyjne. Wskazaniem do zabiegu jest przewlekły i bolesny ucisk nerwu pośrodkowego, prowadzący do jego trwałego uszkodzenia i ograniczenia funkcji ręki. Ostateczna decyzja o wyborze metody leczenia powinna być podejmowana indywidualnie, na podstawie stopnia zaawansowania zespołu cieśni nadgarstka i odpowiedzi pacjenta na leczenie zachowawcze.
Choć leczenie operacyjne (uwolnienie kanału nadgarstka) jest skuteczne u większości pacjentów, objawy mogą powracać. Długofalowe obserwacje pokazują, że nawrót lub utrzymujące się dolegliwości występują u 7–20 % operowanych, a konieczność ponownej operacji dotyczy nawet do 12 % przypadków (PubMed). Czynnikiem ryzyka nawrotu są m.in. bliznowacenie tkanek, niepełne przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka oraz choroby zapalne (np. RZS). Z tego powodu po zabiegu szczególnie ważna jest dobrze prowadzona rehabilitacja i stała profilaktyka – tak, aby zminimalizować ryzyko ponownego ucisku nerwu pośrodkowego.
Terapia czerwonym świateł i bliską podczerwienią, znana jako fotobiomodulacja (PBM), badana jest jako metoda wspomagająca leczenie zespołu cieśni nadgarstka. Wykazuje działanie przeciwzapalne, poprawia mikrokrążenie i może wspomagać procesy regeneracyjne w obrębie nerwu pośrodkowego.
Badanie kliniczne z 2023 roku wykazało, że zastosowanie PBM po operacji zespołu cieśni nadgarstka znacząco poprawiało funkcję ręki, zmniejszało ból i zwiększało siłę chwytu. Ponadto pacjenci szybciej odzyskiwali czucie w palcach, a terapia nie powodowała skutków ubocznych (PubMed).
Przegląd systematyczny z 2025 r. potwierdził, że PBM poprawia funkcjonalność dłoni, jednak nie odnotowano statystycznie istotnej poprawy siły chwytu (PubMed).
Lampy Mitowell emitują światło o długościach fal 630, 660, 830 i 850 nm – zgodnych z zakresem fal stosowanych w badaniach nad fotobiomodulacją (PBM) w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. Długości 660 i 850 nm należą do najczęściej badanych i uznawanych za skuteczne w kontekście poprawy mikrokrążenia, redukcji stanu zapalnego i wspierania regeneracji tkanek w obrębie kanału nadgarstka.
Biohacking w kontekście zespołu cieśni nadgarstka obejmuje szereg nowoczesnych strategii wspomagających regenerację układu nerwowego i zapobieganie nawrotom choroby. Wśród nich znajduje się wspomniana wcześniej fotobiomodulacja, elektrostymulacja nerwowo-mięśniowa, krioterapia oraz krótkie kąpiele w zimnej wodzie, które mogą wspierać mikrokrążenie i redukować stan zapalny w obrębie nadgarstka.
Skuteczność krioterapii potwierdzono m.in. w randomizowanym badaniu z zastosowaniem temperatury kontrolowanej, w którym wykazano redukcję bólu, obrzęku i zapotrzebowania na leki przeciwbólowe po operacji kanału nadgarstka w porównaniu z klasycznym lodem (PubMed).
Artykuł przeglądowy z 2024 roku (PubMed) wskazuje, że elektrostymulacja o niskiej częstotliwości (20 Hz), stosowana bezpośrednio po operacji zespołu cieśni nadgarstka, znacząco przyspiesza regenerację nerwu pośrodkowego, poprawiając reinerwację mięśni i funkcję ręki. To mocny argument za włączeniem tej metody do nowoczesnych protokołów rehabilitacyjnych. Terapia może być uzupełniona o odpowiednio dobrane suplementy, w tym witaminy z grupy B.
Badanie z 2013 roku (PubMed) potwierdziło, że suplementacja witaminą B6 (120 mg/dobę przez 3 miesiące) w połączeniu z unieruchomieniem nadgarstka przynosiła lepsze efekty kliniczne i poprawiała przewodnictwo nerwowe w porównaniu do samej szyny. Autorzy podkreślają, że witamina B6 może stanowić bezpieczne i skuteczne wsparcie leczenia zachowawczego.
Dodatkowo, kwasy omega-3 pomagają w regulacji procesów zapalnych, a zmiany w diecie – takie jak ograniczenie przetworzonych tłuszczów i cukru – mogą działać przeciwzapalnie i wspomagać regenerację tkanek. Biohacking w kontekście zespołu cieśni nadgarstka to podejście łączące suplementację, terapie fizykalne i zdrowe nawyki, ukierunkowane na ograniczenie nawrotów i przyspieszenie powrotu do sprawności.
Ergonomia pracy ma kluczowe znaczenie. Klawiatura powinna być ustawiona tak, aby ręce pozostawały w pozycji neutralnej, co ogranicza ryzyko nadmiernego zginania nadgarstków i przeciążenia ścięgien. Myszka powinna być ustawiona blisko ciała, a dłoń mieć stabilne podparcie – unikanie pozycji, w której nadgarstek unosi się w powietrzu, to podstawowy element profilaktyki.
W przypadku zespołu cieśni nadgarstka duże znaczenie mają także regularne ćwiczenia rozciągające, które poprawiają krążenie, elastyczność tkanek oraz przeciwdziałają przeciążeniom. Szczególnie polecane są ćwiczenia mobilizujące nadgarstek oraz ruchy wspierające równowagę napięcia mięśniowego, co również wpływa na kondycję kręgosłupa szyjnego, który może mieć pośredni wpływ na dolegliwości kończyny górnej.
Na ryzyko zespołu cieśni nadgarstka narażeni są nie tylko pracownicy biurowi, ale także sportowcy – szczególnie ci trenujący tenis, crossfit, wspinaczkę, gimnastykę czy sporty walki. W ich przypadku powtarzalne ruchy z dużą siłą mogą prowadzić do przeciążeń struktur kanału nadgarstka. Włączenie do rutyny treningowej ćwiczeń równoważących (np. rozciąganie zginaczy i wzmacnianie prostowników) oraz odpowiednia regeneracja mają kluczowe znaczenie w profilaktyce.
Randomizowane badanie z 2024 r. wykazało, że 8-tygodniowy program ćwiczeń zmniejsza objawy i poprawia siłę mięśniową u pracowników biurowych (PubMed). Wdrożenie takich działań profilaktycznych w grupach ryzyka może znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka, szczególnie u osób pracujących z komputerem, gdzie schorzenie to rozwija się stopniowo, często przez wiele miesięcy.
Zespół cieśni nadgarstka to zbiór objawów, których przyczyną mogą być zarówno czynniki anatomiczne, jak i środowiskowe – dlatego kompleksowe podejście prewencyjne jest najskuteczniejszym sposobem ochrony przed tym problemem.
Rehabilitacja zespołu cieśni nadgarstka obejmuje trzy główne etapy, dostosowywane do stopnia zaawansowania schorzenia i indywidualnych potrzeb pacjenta. Pierwszy etap rehabilitacji skupia się na redukcji bólu i obrzęku – obejmuje działania przeciwzapalne, takie jak chłodzenie, łagodne mobilizacje oraz techniki manualne poprawiające ukrwienie i zmniejszające napięcie tkanek.
W kolejnym etapie wprowadza się ćwiczenia ruchowe i neuromięśniowe, mające na celu przywrócenie funkcji nadgarstka, poprawę przewodnictwa nerwu pośrodkowego oraz odbudowę integracji czuciowo-ruchowej dłoni. Kluczowe w tym etapie są także ćwiczenia ślizgowe nerwu pośrodkowego oraz aktywizacja ruchów chwytno-manipulacyjnych.
Trzeci etap obejmuje wzmacnianie mięśni kłębu kciuka, które często ulegają osłabieniu lub zanikowi w wyniku przewlekłego ucisku na nerw pośrodkowy. Trening oporowy, ćwiczenia izometryczne i precyzyjne ruchy palców pomagają odbudować siłę i zręczność ręki. W tym okresie warto również wprowadzać działania profilaktyczne, by zapobiec nawrotowi objawów.
Po operacji zespołu cieśni nadgarstka zaleca się stosowanie fotobiomodulacji (PBM), ale jej zastosowanie nie ogranicza się wyłącznie do okresu pooperacyjnego. Terapia czerwonym światłem i podczerwonym – wykorzystywana regularnie – może być również skutecznym wsparciem w leczeniu zachowawczym oraz profilaktyce nawrotów.
PBM działa na poziomie komórkowym: poprawia mikrokrążenie, zmniejsza obrzęk w kanale nadgarstka i wspomaga regenerację nerwu pośrodkowego. Badanie z 2023 roku (PubMed) wykazało, że pacjenci stosujący terapię światłem po operacji cieśni nadgarstka szybciej odzyskiwali sprawność, mieli lepszą siłę chwytu oraz wyraźnie zmniejszone dolegliwości bólowe w porównaniu do grupy kontrolnej.
Co ważne, fotobiomodulacja może być również stosowana w fazie leczenia zachowawczego – wspierając działanie fizjoterapii oraz ćwiczeń rozciągających. Wzmacnia naturalne procesy naprawcze organizmu i zmniejsza ryzyko zaostrzeń objawów. Dzięki swojej nieinwazyjności i dobrej tolerancji, stanowi bezpieczne uzupełnienie terapii na różnych etapach rozwoju zespołu cieśni nadgarstka.
Leczenie cieśni nadgarstka zależy od stopnia zaawansowania choroby. W lekkich przypadkach wystarczą szyny i fizjoterapia. Gdy objawy się nasilają – skuteczna może być iniekcja PRP lub dekstrozy (PubMed).
Terapia światłem czerwonym może stanowić wartościowe wsparcie na każdym etapie leczenia. Ważna jest też profilaktyka – ergonomia i regularna praca nad ruchem nadgarstka. Połączenie klasycznych i nowoczesnych metod stanowi obecnie najskuteczniejsze podejście do tej powszechnej dolegliwości.
Chuah, J. P., Khoo, S. S., Chung, T. Y., & Jayaletchumi, G. (2023). Photobiomodulation Therapy in Carpal Tunnel Release: A Randomized Controlled Trial. Photobiomodul Photomed Laser Surg, 41(8), 402–407. doi: 10.1089/photob.2023.0018 (PMID: 37506348)
Ferreira, M. C., Xavier, D. M., Lamas, G. M. D. S., Barbosa, S. M. N., Ferreira, S. G. A., Gaiad, T. P., Santos, A. P., & Oliveira, M. X. (2025). Effects of photobiomodulation therapy (660-nm laser) on median nerve function in Wistar rats. Photochem Photobiol. Online ahead of print. doi: 10.1111/php.14067 (PMID: 39838570)
Łach, P., & Cygańska, A. K. (2024). Effectiveness of prevention exercises protocol among office workers with symptoms of carpal tunnel syndrome. Int J Occup Med Environ Health, 37(1), 45–57. doi: 10.13075/ijomeh.1896.02164 (PMID: 38362945)
Lauxen, A. C., Machado, D. R., Pereira, D. S., de Medeiros, L. B., Bertoncello, D., Buzanello, M. R., & Bertolini, G. R. F. (2025). Photobiomodulation in carpal tunnel syndrome with pain, strength, and functionality analysis: a systematic review and meta-analysis. Lasers Med Sci, 40(1), 12. doi: 10.1007/s10103-024-04276-9 (PMID: 39776290)
Lee, K., Park, J. M., Yoon, S. Y., Kim, M. S., Kim, Y. W., Shin, J. I., & Lee, S. C. (2025). Ultrasound-Guided Nerve Hydrodissection for the Management of Carpal Tunnel Syndrome: A Systematic Review and Network Meta-Analysis. Yonsei Med J, 66(2), 111–120. doi: 10.3349/ymj.2024.0089 (PMID: 39894044)
Miller, L. E., Hammert, W. C., Rekant, M. S., & Fowler, J. R. (2024). Diagnostic Accuracy of Neuromuscular Ultrasound vs. Electrodiagnostic Studies for Carpal Tunnel Syndrome: Systematic Review and Meta-analysis of Paired Accuracy Studies. Hand (N Y). Online ahead of print. doi: 10.1177/15589447241278972 (PMID: 39324685)
Murciano Casas, M. P., Rodríguez-Piñero Durán, M., Delgado Mendilivar, J. M., Expósito Tirado, J. A., & Jiménez Sarmiento, A. S. (2024). [Analysis of the echographic parameters described in the study of carpal tunnel syndrome: A systematic review]. Rehabilitacion (Madr), 58(1), 100822. doi: 10.1016/j.rh.2023.100822 (PMID: 37864963)
Rotaru-Zavaleanu, A.-D., Lungulescu, C. V., Bunescu, M. G., Vasile, R. C., Gheorman, V., Gresita, A., & Dinescu, V. C. (2024). Occupational Carpal Tunnel Syndrome: a scoping review of causes, mechanisms, diagnosis, and intervention strategies. Front Public Health, 12, 1407302. doi: 10.3389/fpubh.2024.1407302 (PMID: 38841666)
Shikha, L., & Biswas, A. (2024). A Comparative Study of Effectiveness of Splinting and Splinting Plus Local Corticosteroid Injection in Patients With Carpal Tunnel Syndrome: A Randomized Controlled Trial. Cureus, 16(1), e52868. doi: 10.7759/cureus.52868 (PMID: 38406125)
Yang, F.-A., Wang, H.-Y., Kuo, T.-Y., Peng, C.-W., Liou, T.-H., Escorpizo, R., & Chen, H.-C. (2024). Injection therapy for carpal tunnel syndrome: A systematic review and network meta-analysis of randomized controlled trials. PLoS One, 19(5), e0303537. doi: 10.1371/journal.pone.0303537 (PMID: 38753671)
Hochberg, J. (2001). A randomized prospective study to assess the efficacy of two cold-therapy treatments following carpal tunnel release. J Hand Ther, 14(3), 208-215.DOI: 10.1016/s0894-1130(01)80055-7. (PMID: 11511016)
Talebi, M., Andalib, S., Bakhti, S., Ayromlou, H., Aghili, A., & Talebi, A. (2013). Effect of vitamin b6 on clinical symptoms and electrodiagnostic results of patients with carpal tunnel syndrome. Adv Pharm Bull, 3(2), 283-288. Epub 2013 Aug 20. DOI: 10.5681/apb.2013.046. (PMID: 24312849)
Gordon, T. (2024). Electrical stimulation of injured nerves promotes recovery in animals and humans. J Physiol. Online ahead of print, 2024 Dec 22. DOI: 10.1113/JP286566. (PMID: 39709530)
Bóle kręgosłupa to jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych XXI wieku – dotykają zarówno osób prowadzących siedzący tryb życia, jak i sportowców, pracowników fizycznych oraz seniorów. Napięcie mięśni, sztywność, a niekiedy promieniujący ból mogą znacznie obniżać komfort życia i utrudniać codzienne funkcjonowanie. Coraz więcej osób, szukając skutecznych, a jednocześnie bezpiecznych i nieinwazyjnych metod łagodzenia tych dolegliwości,...
Zmienność rytmu serca (HRV, czyli Heart Rate Variability) to jedno z najważniejszych narzędzi do monitorowania ogólnego stanu zdrowia i poziomu regeneracji organizmu. Choć pomiar HRV może wydawać się zarezerwowany dla sportowców lub entuzjastów biohackingu, coraz częściej staje się elementem codziennej troski o zdrowie fizyczne i psychiczne. W tym artykule wyjaśniamy, czym dokładnie jest HRV, jak...
Dlaczego czasem budzimy się zmęczeni, mimo że spaliśmy osiem godzin? A może zdarzyło Ci się mieć tak realistyczny sen, że po przebudzeniu zastanawiałeś się, czy to na pewno nie wydarzyło się naprawdę? Kluczem do odpowiedzi na te pytania są fazy snu – a w szczególności tajemnicza i fascynująca faza REM. Sen jest ważną częścią odpoczynku...
Bóle kręgosłupa to jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych XXI wieku – dotykają zarówno osób prowadzących siedzący tryb życia, jak i sportowców, pracowników fizycznych oraz seniorów. Napięcie mięśni, sztywność, a niekiedy promieniujący ból mogą znacznie obniżać komfort życia i utrudniać codzienne funkcjonowanie. Coraz więcej osób, szukając skutecznych, a jednocześnie bezpiecznych i nieinwazyjnych metod łagodzenia tych dolegliwości,...
Zmienność rytmu serca (HRV, czyli Heart Rate Variability) to jedno z najważniejszych narzędzi do monitorowania ogólnego stanu zdrowia i poziomu regeneracji organizmu. Choć pomiar HRV może wydawać się zarezerwowany dla sportowców lub entuzjastów biohackingu, coraz częściej staje się elementem codziennej troski o zdrowie fizyczne i psychiczne. W tym artykule wyjaśniamy, czym dokładnie jest HRV, jak...
Problemy z zatokami – w tym zapalenie, uczucie rozpierania w obrębie twarzy, przewlekły nieżyt nosa czy ból głowy – należą do najczęstszych dolegliwości laryngologicznych. W ostatnich latach coraz większe zainteresowanie budzą terapie wspomagające, takie jak fotobiomodulacja (PBM) z użyciem światła czerwonego i promieniowania podczerwonego. Czy lampa na podczerwień na zatoki rzeczywiście przynosi ulgę? Przyjrzyjmy się,...
Drętwienie palców, osłabienie chwytu, ból w nadgarstku – to objawy, które z pozoru wydają się niegroźne, lecz z czasem mogą prowadzić do poważnej dysfunkcji ręki. Zespół cieśni nadgarstka to jedno z najczęstszych schorzeń układu nerwowego kończyny górnej, które coraz częściej dotyka zarówno pracowników biurowych, jak i osoby aktywne fizycznie. W tym artykule przyjrzymy się, czym...
Dlaczego czasem budzimy się zmęczeni, mimo że spaliśmy osiem godzin? A może zdarzyło Ci się mieć tak realistyczny sen, że po przebudzeniu zastanawiałeś się, czy to na pewno nie wydarzyło się naprawdę? Kluczem do odpowiedzi na te pytania są fazy snu – a w szczególności tajemnicza i fascynująca faza REM. Sen jest ważną częścią odpoczynku...
Chcesz dowiedzieć się więcej o terapii czerwonym światłem i odkryć, jak może ona wpłynąć na Twoje zdrowie i samopoczucie? Mamy coś specjalnego dla Ciebie!
Wszystkie informacje znajdujące się na stronie www.mitowell.pl mają charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny. Nie mają one na celu zastąpienia profesjonalnej porady, diagnozy ani leczenia medycznego. Właściciel strony nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek konsekwencje, w tym również za ewentualne szkody i utraty, wynikające z korzystania z informacji zawartych na tej stronie internetowej. Zanim zdecydujesz się na rozpoczęcie terapii czerwonym światłem lub jakiejkolwiek innej formy leczenia, zalecamy konsultację z wykwalifikowanym lekarzem medycznym. Właściciel tej strony internetowej nie jest uprawniony do udzielania porad medycznych, a informacje zawarte na stronie nie mają na celu diagnozowania, leczenia ani zapobiegania żadnym chorobom.Nie udzielamy gwarancji, że informacje zawarte na tej stronie są w pełni dokładne i wiarygodne. Korzystając z tej strony, akceptujesz powyższe zastrzeżenie i zgadzasz się, że właściciel jest zwolniony z jakiejkolwiek odpowiedzialności.
Chcesz dowiedzieć się więcej o terapii czerwonym światłem i odkryć, jak może ona wpłynąć na Twoje zdrowie i samopoczucie? Mamy coś specjalnego dla Ciebie!