Światło czerwone a niedoczynność tarczycy – skuteczne wsparcie dla Twojego zdrowia

Niedoczynność tarczycy to powszechne zaburzenie endokrynologiczne, wpływające znacząco na metabolizm organizmu. Oprócz standardowego leczenia, terapia światłem czerwonym w leczeniu niedoczynności tarczycy zyskuje na popularności jako metoda wspomagająca. W poniższym artykule przyjrzymy się, dlaczego terapia światłem może być skuteczna, jak działa naświetlanie tarczycy oraz jakie badania potwierdzają jej skuteczność.

Standardowe leczenie tarczycy

Standardowe leczenie tarczycy polega na podawaniu syntetycznych hormonów, jednak coraz więcej osób poszukuje naturalnych metod wspierających zdrowie tego narządu. Wspieranie zdrowia tarczycy obejmuje odpowiednią dietę bogatą w jod, selen i cynk, unikanie nadmiernej ilości soi, zarządzanie stresem poprzez medytację i jogę, regularną aktywność fizyczną, unikanie toksyn oraz dbanie o zdrowie jelit. Suplementacja, w tym jodu, selenu i witaminy D, powinna być skonsultowana z lekarzem.

Dlaczego terapia światłem czerwonym może być skuteczna przy problemach z tarczycą?

Czerwone światło na tarczycę działa poprzez stymulację mitochondriów, które są odpowiedzialne za produkcję energii w komórkach. Działanie to polega na zwiększeniu produkcji ATP (adenozynotrójfosforanu), który dostarcza energię do wszystkich procesów komórkowych. W przypadku tarczycy poprawa produkcji energii w komórkach może pomóc w regeneracji uszkodzonych tkanek i wzmocnieniu funkcji hormonalnych. To szczególnie ważne w kontekście choroby Hashimoto, która jest jedną z najczęstszych przyczyn dysfunkcji tarczycy i wynika z autoimmunologicznego niszczenia komórek tarczycy.

RLT (Red Light Therapy) ma także właściwości przeciwzapalne. Przewlekły stan zapalny, charakterystyczny dla chorób autoimmunologicznych, może prowadzić do postępującej destrukcji komórek tarczycy. Dzięki zmniejszeniu stanu zapalnego terapia czerwonym światłem może wspierać procesy regeneracyjne, co w konsekwencji może prowadzić do poprawy funkcji tego narządu.

Badania nad terapią światłem a funkcjonowanie i leczenie tarczycy

Skuteczność terapii światłem czerwonym w leczeniu tarczycy została potwierdzona w kilku badaniach klinicznych.

Danilo Bianchini Höfling oraz współpracownicy, analizują zarówno krótko- jak i długoterminowe efekty terapii światłem u pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy (choroba Hashimoto). Ich pilotażowe badanie zostało opublikowane w 2010 roku. Piętnastu pacjentów z niedoczynnością tarczycy, spowodowaną przewlekłym autoimmunologicznym zapaleniem, poddano terapii trwającej 5 tygodni. Echogeniczność tkanki tarczycy oceniano za pomocą USG przed rozpoczęciem terapii oraz 30 dni po jej zakończeniu. Po drugim badaniu USG przerwano podawanie LT4, aby w razie potrzeby ponownie ją włączyć. Dodatkowo pięciokrotnie mierzono poziom hormonów tarczycy oraz przeciwciał TPOAb i TgAb. Badanie to wykazało, że u wszystkich pacjentów zmniejszyło się zapotrzebowanie na LT4, a u większości nie było w ogóle konieczności podawania. Wyniki te zachęciły badaczy do przeprowadzenia dodatkowych i bardziej szczegółowych testów.

W badaniu Höflinga z 2013 roku wzięło udział 43 pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy, których podzielono na grupy: poddanych terapii laserem niskopoziomowym (LLLT) oraz kontrolną otrzymującą placebo. Pacjenci w grupie LLLT byli naświetlani falami światła czerwonego, a następnie monitorowano poziomy hormonów tarczycy oraz przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPOAb), które są charakterystyczne dla chorób autoimmunologicznych tarczycy. Wyniki badania wykazały, że u pacjentów z grupy LLLT doszło do znaczącej poprawy funkcji tarczycy – 47% pacjentów mogło całkowicie odstawić leki, a efekty terapii utrzymywały się przez 9 miesięcy po zakończeniu leczenia. Zauważono także istotne zmniejszenie poziomu TPOAb, co sugeruje, że terapia światłem czerwonym pomaga zmniejszać stan zapalny i wspomaga regenerację tarczycy. To badanie dostarcza solidnych dowodów na to, że naświetlanie może być skutecznym wsparciem w leczeniu niedoczynności tarczycy, szczególnie w przypadku pacjentów cierpiących na chorobę Hashimoto.

W kolejnym badaniu z 2018 roku oceniano długoterminowe efekty terapii światłem czerwonym u pacjentów z Hashimoto, monitorując ich stan zdrowia przez kilka lat. Wyniki potwierdziły, że terapia LLLT przynosi nie tylko krótkotrwałe korzyści, ale także długotrwałe efekty, które mogą utrzymywać się przez wiele lat po jej zakończeniu. Pacjenci, którzy regularnie poddawali się terapii, wykazywali stałą poprawę funkcji tarczycy, a niektórzy z nich mogli całkowicie odstawić leki hormonalne. Co ważne, badanie potwierdziło, że terapia jest bezpieczna i nie wiąże się z żadnymi poważnymi efektami ubocznymi.

Praca Mussrraf R. A. i innych z 2019 roku dotyczyła ogólnego wpływu LLLT na układy biologiczne, z uwzględnieniem jej wpływu na różne tkanki. Omówiono mechanizmy takie jak stymulacja mitochondriów i poprawa produkcji ATP, które wspierają procesy regeneracyjne komórek tarczycy. W kontekście autoimmunologicznych schorzeń tego organu, terapia światłem czerwonym może mieć potencjał w redukcji stanów zapalnych i zmniejszeniu poziomu przeciwciał (np. anty-TPO), co moze być korzystne w leczeniu choroby Hashimoto.

Podczas badania „Impact of Photobiomodulation on T3/T4 Ratio and Quality of Life in Hashimoto Thyroiditis” oceniało wpływ terapii światłem (fotobiomodulacji) na pacjentów z chorobą Hashimoto. Wzięło w nim udział 350 osób podzielonych na dwie grupy: jedna otrzymywała terapię światłem i suplementy, druga tylko suplementy. Wyniki pokazały, że u grupy leczonej światłem znacznie wzrosły poziomy T3 i T3/T4, zmniejszyły się poziomy przeciwciał TPO, a zapotrzebowanie na lewotyroksynę spadło. Terapia okazała się skuteczna w poprawie funkcji tarczycy i jakości życia pacjentów.

Badanie „Efficacy of Combined Photobiomodulation Therapy with Supplements versus Supplements alone in Restoring Thyroid Gland Homeostasis in Hashimoto Thyroiditis” przeprowadzonego na 74 kobietach z Hashimoto miało na celu ocenę skuteczności terapii światłem (fotobiomodulacji) w połączeniu z suplementami w porównaniu z samymi suplementami. Pacjenci byli podzieleni na dwie grupy: jedna otrzymywała terapię światłem i suplementy (witamina D3 i selen), druga tylko suplementy. Terapia światłem (820 nm, 200 mW, 32 J/cm²) była stosowana dwa razy w tygodniu przez trzy tygodnie. Wyniki wykazały, że pacjenci z grupy fotobiomodulacji odnotowali znaczne zmniejszenie poziomów TSH, anty-TPO i anty-TG, a także poprawę wskaźników masy ciała (BMI) i obwodu talii oraz zmniejszenie dawki lewotyroksyny. Przed rozpoczęciem badania, pacjenci mieli wysokie wartości TSH (średnio 3.50 IU/mL) oraz przeciwciał anty-TPO (523.60 IU/mL). Po sześciu miesiącach od zakończenia terapii wyniki pokazały wyraźne obniżenie TSH (średnio 1.25 IU/mL) oraz anty-TPO (88.25 IU/mL), a także wzrost poziomu FT4 i FT3. Terapia PBM w połączeniu z suplementami skutecznie poprawiła homeostazę tarczycy​.

Powyższe prace wykazują, że RLT może mieć ogromny potencjał jako wsparcie przy leczeniu tarczycy, zarówno w krótkim, jak i długim okresie. Poprawa funkcji omawianego narządu, zmniejszenie poziomu przeciwciał oraz redukcja stosowania leków hormonalnych to kluczowe zalety tej metody.

Jak stosować lampy do światła czerwonego na tarczycę?

Aby terapia światłem była skuteczna, konieczne jest jej odpowiednie stosowanie. W badaniach najczęściej stosowane były krótsze sesje naświetlania niż te, które mogą być używane w innych terapiach. Sesje zazwyczaj trwają od 2 do 10 minut, a zalecane jest, aby rozpoczynać od krótszych czasów i obserwować reakcję organizmu, badając również systematycznie jak terapia wpływa na hormony tarczycy. Częstotliwość sesji waha się od 2 do 7 razy tygodniowo w zależności od indywidualnych potrzeb i odpowiedzi organizmu. Lampa powinna być ustawiona w odpowiedniej odległości od tarczycy, aby światło mogło efektywnie przenikać przez skórę i dotrzeć do tkanek tego gruczołu.

Przeczytaj: Częstotliwość terapii światłem czerwonym

Terapia powinna być dostosowana indywidualnie – niektóre osoby mogą wymagać bardziej intensywnej ekspozycji, podczas gdy inne mogą potrzebować mniej sesji – przed podjęciem decyzji o podjęciu terapii warto skonsultować się z lekarzem specjalistą w celu dobrania odpowiedniego planu. W każdym przypadku istotne jest regularne monitorowanie poziomów hormonów tarczycy oraz przeciwciał, aby ocenić skuteczność leczenia.

Czy warto wypróbować terapię światłem czerwonym przy problemach z tarczycą?

Terapia światłem czerwonym to metoda, która zyskuje coraz większe uznanie, zwłaszcza w kontekście niedoczynności tarczycy spowodowanej chorobą Hashimoto. Badania kliniczne, dostarczają dowodów na to, że światło czerwone może wspomagać leczenie, długotrwale poprawiające działanie gruczołu tarczowego, zmniejszające stany zapalne i obniżające poziomy przeciwciał TPOAb.

Dla osób cierpiących na przewlekłe problemy z tarczycą naświetlanie może być cennym uzupełnieniem konwencjonalnego leczenia farmakologicznego. Jej dodatkową zaletą jest fakt, że jest to metoda nieinwazyjna i bezpieczna, co potwierdzają wyniki długoterminowych badań. Co więcej, wiele osób może odnieść korzyści w postaci zmniejszenia dawek leków hormonalnych lub nawet ich całkowitego odstawienia, co znacząco poprawia komfort życia pacjentów. Dla tych, którzy szukają naturalnych metod wspomagających leczenie, lampy ze światłem czerwonym mogą stanowić istotne wsparcie w długotrwałej terapii tarczycy.

Przed rozpoczęciem terapii zawsze zaleca się konsultację z lekarzem lub endokrynologiem. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów, którzy już przyjmują leki na tarczycę, aby uniknąć potencjalnych komplikacji lub interakcji. Należy również pamiętać, że światło czerwone będzie jedynie uzupełnieniem standardowego leczenia farmakologicznego.

Źródła

1. Danilo B Höfling, Maria Cristina Chavantes, Adriana G Juliano, Giovanni G Cerri, Rossana Romão, Elisabeth Mateus Yoshimura, Maria Cristina Chammas (2010). „Low-level laser therapy in chronic autoimmune thyroiditis: a pilot study”
2. Danilo B Höfling, Maria Cristina Chavantes, Adriana G Juliano, Giovanni G Cerri, Meyer Knobel, Elisabeth M Yoshimura, Maria Cristina Chammas (2013). „Low-level laser in the treatment of patients with hypothyroidism induced by chronic autoimmune thyroiditis: a randomized, placebo-controlled clinical trial”
3. Danilo B Höfling, Maria Cristina Chavantes, Carlos Alberto Buchpiguel, Giovanni Guido Cerri, Suemi Marui, Paulo Campos Carneiro, Maria Cristina Chammas (2018). „Safety and Efficacy of Low-Level Laser Therapy in Autoimmune Thyroiditis: Long-Term Follow-Up Study”
4. Ruwaidah A Mussttaf, David F L Jenkins, Awadhesh N Jha (2019). „Assessing the impact of low level laser therapy (LLLT) on biological systems: a review”
5. Candas Ercetin, Nuri Alper Sahbaz, Sami Acar, Firat Tutal, Yesim Erbil (2020) „Impact of Photobiomodulation on T3/T4 Ratio and Quality of Life in Hashimoto Thyroiditis”
6. J Pers Med (2023). „Efficacy of Combined Photobiomodulation Therapy with Supplements versus Supplements alone in Restoring Thyroid Gland Homeostasis in Hashimoto Thyroiditis: A Clinical Feasibility Parallel Trial with 6-Months Follow-Up”